Geen nieuws is goed nieuws... maar er is nieuws en het is goed :)

Geen nieuws is goed nieuws, maar ik heb zo veel te vertellen dat er dus wel nieuws is...

Ondertussen ook al een tijdje niets meer op mijn blog gezet dus ik moet efjes denken waar ik mijn verhaal ga beginnen.

2 weken geleden is mijn 'zus' Tora van Trondheim gekomen om een weekje hier bij ons te zijn, want ze had een week vakantie en dat was dus een zalige gelegenheid om elkaar te leren kennen. Ze is toegekomen op een dinsdag en ook terug weg gegaan op een dinsdag en daar tussen ben ik 4 dagen naar Oslo geweest op Afs weekend, dus ik ben niet de hele tijd bij haar geweest.

Maar toen we elkaar zagen was het direct een super goede klik tussen ons en was het wij tegen de 'broers' :) Tora en Laila (nicht) en ik zijn dan natuurlijk ook samen gaan shoppen! Wat helemaal niet goed is voor de portemonnee, maar ja... nieuwe schoenen hadden we dan toch eh ;)!!

Ook zijn Tora en ik samen iets gaan drinken, hebben we veel gelachen en hebben we veel grappige verhalen verteld. Als Tora terug naar Trondheim moest om te gaan studeren, was er als snel het gemis, maar we sturen elkaar veel berichten en we kijken allebei uit naar Kestmis!!!

Nu, Oslo....

Afs had een 4 daagse georganiseerd voor alle afs studenten van regio 2 (dwz alle studenten die helemaal ten zuiden zitten). Er stond op de brief dat we de trein moesten nemen naar Oslo en dan daar moesten wachten op een afs leider en dat we goede stapschoenen moesten meedoen of aanhebben en dat we een goede rugzak moesten mee doen, want dat we het eten van het weekend moesten meenemen op de tocht van 9 km. Ik was enorm opgewonden over de trip en was zo enorm blij dat ik eindelijk eens Oslo ging zien. Dus donderdag maakte ik mijn valies (moest ik niet naar school :D) en moest ik thuis vertrekken om 13u om een trein in Larvik te halen (zo'n half uurtje van hier rijden). Ik zat samen op de trein met 2 andere afs studenten, van japan en china, maar het waren niet zo'n sprekers :p, tot opeens 2 andere afs'ers opstapten, ene van Mexico en ene van Venezuela en we dus toch nog het grootste lawaai op de trein werden. Maar wat we niet wisten is dat eigenlijk alle afs'ers die trein moesten nemen met als gevolg dat we de luidste wagon werden. Ik zag het nog steeds allemaal zitten!! Als we toekwamen in National Teatre (aan de rand van Oslo) moest we het plein zoeken en wachten op de begeleiders... zo'n halfuurtje.. daarna moesten we de metro pakken en dan nog een bus en we werden gedropt ergens aan een bos... waar je aan de linkerkant een gevang zag en aan de rechterkant enkel bomen.

Na alweer wat wachten op nog andere begeleiders die er moesten bijkomen, waren we uiteindelijk vertrokken. Iedereen moest dus zakken dragen met eten, maar ik niet, want dat kon nog in mijn rugzak! Maar het was wel zwaar... 2 kilo appelsienen, 6 komkommers, 2 kroppen sla, en 1 kilo tomaten!! We moesten in een bos wandelen, meestal naar boven op een niet gemaakte weg, dus over stenen en wortels... Eerst liep ik bij die zotte gasten van chili en venezuela en mexico, maar nadat hun zakken waren gescheurd en alles op de grond was gevallen en ze dus alles onder hun t-shirt moesten stoppen op onder hun jas, ben ik dan maar doorgelopen...

We liepen goed door tot opeens we moesten stoppen... er waren wat mensen achter (natuurlijk waren het die gasten :p) en we waren aan het wachten en wachten... het werd koud en donker en Gertie werd moe, want ze was al weg van 13u die dag en zat dus om 22u nog te wachten ergens in een bos op een paar gasten die dus verloren waren gelopen. Na een UUR wachten, konden we dan eindelijk door lopen... een half uur later kwamen we toe aan de hut en wie stond er daar te wachten op ons??? onze zuid-amerikanen natuurlijk... ze hadden een kortere weg gevonden, mah ik dacht da ik het ging krijgen eh .... Maar goed, zolang dat we er waren (23.15), was ik content... tot dat ik hoorde hoe dat de hut in elkaar zat ... De wc was een put die niet uitgekuist was voor maanden en douches waarvan je je water zelf moest gaan halen beneden aan de rivier en je dus moest douchen met ijskoud water. Wat denkt Gertie dan... 'we gaan ons niet douchen en we gaan zo lang mogelijk niet naar de wc alleen als het echt nodig is'. Uiteindelijk toch gedoucht en toch -met veel moeite en de ogen en neus dicht- een paar keer naar de wc geweest.

Wat hebben we eigenlijk gedaan dat weekend???

Gegeten, gebabbeld, gegeten, gebabbeld, gegeten en gebabbeld... Het was verschrikkelijk, waarschijnlijk was ik op 4 dagen 2 kilo bijgekomen, of zo voelde het toch... En dat babbelen vond ik echt nog erger!! waarom konden we niet gewoon zeggen 'alles gaat goed met mij, vriendelijk bedankt en als er iets is laat ik wel iets weten'... neen, zo een weekend waar je geen comfort had en de hele tijd moest eten (want niemand wou nog iets mee nemen terug naar beneden) was verplicht :s... Wat was het positieve aan die 4-daagse???... Het kampvuur, u worsten laten aanbranden en in de as laten vallen van het kampvuur. De danspartijen die er 's avonds waren (de mensen van Latijns-Amerika hadden zalige latino muziek bij :D ik vond da zalig!!!)

En het stappen van en naar de hut, want dat was uiteindelijk wel tof...

En de maandag moest ik al terug naar school, maar op woensdag kwam mijn tweede oudste broer van Trondheim en dan had ik ze allemaal gezien, dus ook dat was zoo spannend :)! En ook dat is zot goed mee gevallen, Jeurgen (je schrijft eigenlijk jorgen, maar met zo'n o met een streep door, maar mijn toetsenbord laat mij niet toe die o te hebben) is zelf ook een jaar weg geweest met Afs, naar de Usa, dus ook zijn engels was zot goed. Jeurgen en ik konden elkaar goed vinden in het zingen :) met als gevolg dat we die paar dagen dat hij hier was veeel gezongen hebben en dat we in een zotte bui elkaar iets beloofd hebben... We gaan (waarschijnlijk zal dat nooit gebeuren, maar je weet nooit) in mei mee doen met de audities van X-factor in Noorwegen :) en als we door die audities zijn, dan zou ik moeten terug komen in novermber voor de rest... Wie weet :p...

Maar ook jeurgen was een zalige kerel... en nu ik het hele gezin heb gezien, mag ik echt wel zeggen dat ik met m'n dikke kont in de boter ben gevallen :D, dat heb ik dan ook gezegd aan de mamma, dat ze 4 fantastische kinderen heeft en ze antwoordde dat ze er nu 5 heeft... En Gertie was een beetje dolgelukkig ... ;)

Alles gaat hier echt super goed en op school gaat echt alles beter en beter en ik versta al veel noors, maar het spreken is nog niet echt mijn ding...

Volgende week is het hier herfstvakantie en dan gaan ik en brede en pappa Reidar de westkust afrijden en dan ga ik naar Bergen... dus tegen dan heb ik weer een heel verhaal klaar voor jullie allemaal.

Het weer hier op dit moment... In het noorden van Noorwegen sneeuwt het al en hier in het zuiden is het 's nachts rond 0° C en 's morgens rond 2° C en overdag rond 9° C, maar het is hier droog weer, en de zon schijnt, dus in het zonnetje zitten is wel zalig...

Toch weer een beetje meer nieuws vanuit Brevik...

Btw, Jorgen, Next time I will try to write a little text in English, so that you can read it, because you asked me and I know that you're 'reading' my blog :)

Klem,

Gertie